สรุปงานวิจัย (แก้ไข)

วิจัยเรื่อง ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร
ของ ศุภนันท์ พลายแดง
ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี 2553

        การวิจัยเรื่อง ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการ
ประกอบอาหาร มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร

กลุ่มตัวอย่าง
         กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นเด็กปฐมวัยชาย - หญิง อายุระหว่าง 3-4 ปี
ที่กา ลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นอนุบาลปี ที่ 1 ในภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2553 ของโรงเรียนมิตรภาพ
ที่ 34 อา เภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี จา นวน 15 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการคัดเลือกจากเด็กที่มี
ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ค่อนข้างต่า จากแบบวัดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น

เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย
1. แผนการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร จำนวน 18 แผน
2. แบบวัดทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ จำนวน 20 ข้อ

ระยะเวลาในการทดลอง
        การทดลองครั้งนี้กระทำ ในภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2553 ใช้เวลาในการทดลอง
6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน ๆ ละ 30 นาที

ตัวแปรที่ศึกษา
1 ตัวแปรต้น ได้แก่ การจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร
2 ตัวแปรตาม ได้แก่ ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์

กรอบแนวคิดในการวิจัย
ตัวแปรต้น
     - กิจกรรมการประกอบอาหาร
ตัวแปรตาม
     ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย
1. การเปรียบเทียบ
2. การจับคู่
3. การนับจำนวน

สรุปผลการวิจัย
        เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารก่อนและหลังการทดลอง
มีทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์โดยรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่
ระดับ .01

แผนการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารเพื่อส่งเสริมทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย

สาระการเรียนรู้ อาหารดีมีประโยชน์ เรื่อง น้าส้มคั้น

สัปดาห์ที่ 2 วันที่ 1 สอนวัน พุธ ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 เวลา 30 นาที

สาระสำคัญ
          การเรียนคณิตศาสตร์ เด็กควรจะได้มีประสบการณ์เกี่ยวกับกับเปรียบเทียบ เรียงลำดับ
การวัด การจับคู่หนึ่งต่อหนึ่ง การนับก่อนที่จะเรียนเรื่องตัวเลข และวิธีคิดคำนวณ ซึ่งการจัด
กิจกรรมการประกอบอาหารในครั้งนี้นำเอาผลไม้ที่เด็กๆรู้จัก คือส้ม มาใช้ในการจัดกิจกรรมซึ่ง
นอกจากเด็กๆ จะๆได้รับคุณค่าจากสารอาหารแล้ว ยังสามารถเกิดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์ใน
เรื่องของการเปรียบเทียบ อันเปรียบเสมือนบันไดขั้นต้น ซึ่งช่วยเตรียมตัวให้พร้อมที่จะก้าวไปสู่
ประสบการณ์พื้นฐานต่อไป

จุดประสงค์การเรียนรู้
1. เพื่อให้เด็กสามารถเปรียบเทียบปริมาณของน้า ส้มที่แตกต่างกันได้

สาระการเรียนรู้
1. สาระการเรียนรู้
- การปฏิบัติตนในการประกอบอาหาร
2. กิจกรรมสำคัญ
- การประกอบอาหาร และการทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น

เนื้อหา
1. ประโยชน์ของส้ม
2. ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์การเปรียบเทียบ

ขั้นตอนการดำเนินกิจกรรม
ขั้นนำ
1. ครูให้เด็กทุกคนปิดตา และให้ชิมสิ่งที่ครูเตรียมไว้ในจานบนโต๊ะที่ละคน หลังจาก
ชิมครบทุกคนแล้ว ครูถามว่าคืออะไร เด็กช่วยกันตอบ ครูหยิบบัตรภาพและบัตรคำเฉลยส้ม
2. ครูและนักเรียนร่วมกันสนทนาถึงประโยชน์ของส้ม โดยใช้คำถามดังนี้
    2.1 เด็ก ๆ คิดว่าส้มมีประโยชน์ อย่างไรบ้าง
    2.2 ครูหยิบผลส้มออกมาใส่ตะกร้าให้เด็ก ๆ ช่วยนับจำนวนผลส้ม ทั้งหมดและถามว่ามีกี่ผล และส้มนอกจากจะรับประทานได้แล้วยังสามารถเอาไปทำอะไรได้บ้าง
3. เด็กและครูร่วมกันสนทนาถึงการนำส้มมาทำน้ำส้มคั้น ครูนำวัสดุ อุปกรณ์ต่าง ๆให้เด็กได้รู้จักและสัมผัสกันทั่ว
4. ครูและเด็กร่วมกันทบทวนข้อตกลงร่วมกันในการปฏิบัติกิจกรรมประกอบอาหาร
การทำน้ำส้มคั้น เช่นมีข้อตกลงดังนี้
    4.1 เด็ก ๆ ต้องรู้จักอดทนรอคอย และมีระเบียบวินัย
    4.2 ไม่พูดคุยเสียงดัง ในระหว่างทำกิจกรรม
    4.3 ไม่ทำวัสดุ อุปกรณ์ เสียหาย และหลังจากปฏิบัติกิจกรรมเสร็จต้องช่วยกันเก็บ
    4.4 ต้องเคารพกฎกติกาในการประกอบอาหารโดยทำอย่างระมัดระวัง และช่วยเหลือกันและกัน
ขั้นดำเนินการ
1. เด็ก ๆ เข้าแถวรอรับอุปกรณ์ วัสดุ ต่าง ๆ ที่ใช้ในการทำน้ำส้มคั้น
2. ครูแบ่งเด็กเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 จะเตรียมส้มและคั้น กลุ่มที่ 2 จะรับไปปรุงแต่งรสและแจกจ่ายเพื่อนๆ เพื่อชิม โดยครูคอยให้คำแนะนา ชี้แนะ
3. เมื่อได้น้ำส้มมาแล้ว ครูเตรียมแก้วใสที่มีรูปทรงเดียวกันมาทั้งหมด 6 ใบ แล้วรินน้ำส้มใส่ในแก้ว ซึ่งจะใส่ในปริมาณที่เท่ากันเป็นคู่ ๆ จากนั้นวางสลับกัน ติดหมายเลข 1-6 ที่แก้ว
ครูให้ตัวแทนกลุ่มทั้งสองกลุ่มออกมา จับคู่แก้วที่มีปริมาณน้า ส้มเท่ากัน ทีละกลุ่ม ให้เด็กที่เหลือ
ช่วยกันเป็นกรรมการและปรบมือชื่นชมกลุ่มที่ทำได้ถูกต้อง
4. หลังจากทำกิจกรรมเสร็จเด็ก ๆ ร่วมกันเก็บอุปกรณ์ และร่วมกันทำความสะอาด
บริเวณที่ทำกิจกรรม
ขั้นสรุป
1. ครู และเด็กร่วมกันสรุปถึงประโยชน์ของน้ำส้มคั้น
2. ครูกล่าวชื่นชมและให้กำลังใจเด็กแต่ละคนที่มีระเบียบวินัยในตนเอง

สื่อการเรียนรู้
1. ภาพส้ม
2. บัตรคำ ส้ม ป้ายตัวเลข 1-6
3. ผลส้ม
4. แก้วใส 6 ใบ และ อุปกรณ์ ส่วนผสมในการทา น้ำส้มคั้น

การวัดและการประเมินผล
1. วิธีการวัด / สิ่งที่วัด
1.1 สังเกตการสนทนา และการตอบคำถาม
1.2 แบบวัดทักษะทางคณิตศาสตร์ ระหว่างปฏิบัติกิจกรรมการประกอบอาหาร
2. เกณฑ์การวัดผล
1 หมายถึง เด็กสามารถตอบคา ถามได้
0 หมายถึง เด็กไม่สามารถตอบคา ถามได้

ที่มา http://doi1.nrct.go.th/?page=download_digital_file&bibid=8900&file_id=72590&id=0b587054b19aa2d38b720dacc50165c8

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 7

วันพุธ ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2559

บรรยากาศการเรียน

     วันนี้อาจารย์เข้าสอนช้ากว่าเวลาเล็กน้อยเนื่องจากต้องไปเปิดงานวิชาการ นักศึกษาทุกคนเข้าเรียนตรงเวลาและนั่งรออาจารย์อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย บรรยากาศในการเรียนสนุกสนานมีการเสนอไอเดียแลกเปลี่ยนกันในขณะทำกิจกรรม

สาระ

1. กิจกรรมการเรียนรู้

กิจกรรมต่อไม้ลูกชิ้น

      ครูกำหนดโจทย์ให้ใช้ไม้แต่ละขนาดที่เราตัดมาแล้ว คือ มีไม้ยาว 6 ไม้ ไม้กลาง 6 ไม้ และไม้สั้น 6 ไม้ จะใช้ขนาดใดก็ได้นำมาต่อกันต่อกันให้เป็นรูปสามเหลี่ยม แล้วเชื่อมให้ติดกันด้วยด้วยดินน้ำมัน

หลังจากได้รูปสามเหลี่ยมแล้ว ครูกำหนดโจทย์ให้ทำเป็นรูปทรงสามเหลี่ยมแบบใดก็ได้

โจทย์ที่ 2 ทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมแบบใดก็ได้

หลังจากได้รูปสี่เหลี่ยมแล้ว ทำเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมแบบใดก็ได้โดยจับคู่กัน 2 คน เนื่องจากไม้อาจจะไม่พอในการประกอบรูป

ด้านข้าง

ด้านบน

ขั้นตอน

กระบวนการคิดและการออกแบบ

โจทย์ที่ 1

- จะใช้ไม้ขนาดใดในการทำรูปสามเหลี่ยม

- จะวางไม้ตำแหน่งใดให้เป็นรูปสามเหลี่ยม (การออกแบบ)

- จะใช้ไม้ขนาดใดทำเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม  (การออกแบบ)

- จะวางไม้ตำแหน่งใดให้เป็นรูปทรงสามเหลี่ยม  (การออกแบบ)

โจทย์ที่ 2 

- จะใช้ไม้ขนาดใดในการทำรูปสี่เหลี่ยม

- จะวางไม้ตำแหน่งใดให้เป็นรูปสี่เหลี่ยม (การออกแบบ)

- จะใช้ไม้ขนาดใดทำเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม  (การออกแบบ)

- จะวางไม้ตำแหน่งใดให้เป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม  (การออกแบบ)

- แก้ปัญหาเรื่องไม้ไม่พอโดยการจับคู่กับเพื่อน  (การออกแบบ)

การปฎิบัติ

- เลือกไม้ขนาดที่จะใช้

- วางโครง

- เชื่อมให้ติดกันด้วยการแปะดินน้ำมัน

     

         จากการทำกิจกรรมต่อไม้ลูกชิ้นทำให้เข้าใจว่า รูปทรงมีความหลากหลายหากมองในหลายด้าน รู้ความแตกต่างของรูปกับรูปทรงว่ามันมีความซ้อนของด้าน หากเด็กมองแค่ภาพที่เป็นโครงเด็กจะมองมุมยากอาจจะใช้ประดาษมาห่อเพื่อให้มองมุมง่ายขึ้น กิจกรรมนี้เด็กจะเกิดประสบการณ์ที่เด็กได้เห็น เด็กก็จะได้เรียนรู้ที่จะครีเอทผลงานหลากหลายรูปแบบ ต่อยอดความคิดได้ ครูควรเปิดโอกาสให้เด็กได้คิดกว้างๆไม่ควรไปกำหนดว่าจะต้องเป็นไปในลักษณะใด

2. นำเสนอ

สรุปวีดีโอ การสอนคณิตกับเด็กอนุบาล 1 

           เด็กจะเรียนรู้พื้นฐานจาก สี ขนาด รูปทรง ความกว้างความยาว จำนวน การสอนเด็กอนุบาลจะต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปไม่ต้องรีบ เราจำเป็นต้องปูพื้อฐานให้แน่ก่อนเมื่อเด็กมีฐานที่มั่นคงการไปต่อในด้านคณิตศาสตร์นั้นก็ง่ายและไปได้เร็ว 
การเรียนคณิตศาสตร์ให้มีประสิทธิภาพเรียนให้ได้ดีและสนุกนั้นต้องผ่านการเล่นโดยเด็กสามารถเริ่มเรียนรู้คณิตศาสตร์ได้ตั้งแต่ 1 ขวบ เด็กสามารถเรียนรู้ได้จำได้แต่ความเข้าใจจะเพิ่มขึ้นตามอายุ คณิตศาสตร์นี้ไม่ได้มีเพียงแค่ตัวเลข 1-10 เท่านั้น แต่ยังมีสี ขนาด รูปทรง ความกว้างความยาว นี้คือจุดเริ่มต้นของคณิตศาสตร์สำหรับเด็กเล็กๆ เด็กนั้นจะจดจำสัญลักษณ์ได้ว่าสัญลักษณ์แบบนี้คือเลขนี้แบบนี้คือเลขนั้นนะแต่เด็กจะไม่รู้ความหมาย เด็กแต่ละคนนั้นจะไม่เหมือนกันมีความสนใจต่างกัน บางคนสนใจวิชาการบางคนสนใจ ในการทำกิจกรรม ดังนั้นกิจกรรมจะต้องมีความสนุกและเข้ากับเด็กได้ในทุกรูปแบบ ผู้ปกครองก็มีส่วนสำคัญในการต่อยอด การสอนเราจะต้องคอยถามเด็กเพื่อกระตุ้นให้เด็กได้ใช้ความคิด

สรุปงานวิจัยเรื่อง การส่งเสริมทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยโดยการจัดประสบการณ์กิจกรรมดนตรี  ตามแนวออร์ฟ-ชูคเวิร์คผู้จัดทำ  วรินธร  สิริเดชะ (2550)  เสนอต่อบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒผู้ควบคุม  ผู้ช่วยศาตราจารย์ จิราภรณ์ บุญส่ง , อาจารย์ ดร. สุจินดา ขจรรุ่งศิลป์กลุ่มตัวอย่าง ที่ใช้ในการทดลองเป็นเด็กปฐมวัยชาย-หญิง อายุ 4-5 ปี จำนวน 30 คน ที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นอนุบาล 2 ปีการศึกษา 2549 ภาคเรียนที่ 2 โรงเรียนศรีดรุณ จังหวัดสมุทรปราการ  โดยใช้ระยะเวลาทดลอง เป็นเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน วันละ 40 นาทีเครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ1 แผนการจัดประสบการณ์ดนตรีตามแนวออร์ฟชูคเวิร์คและแบบทดสอบวัดทักษะพื้นฐานทางด้านคณิตศาสตร์2 คูมือการจัดประสบการณดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค       การจัดประสบการณดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค ผูวิจัยเปนผูดําเนินการจัดกิจกรรม โดยจัดกิจกรรมดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค ใหกับเด็กสัปดาหละ 3 วัน คือในวันจันทร พฤหัสบดี ศุกร ระหวาง เวลา 9.10 – 9.50 น. เปนเวลาทั้งสิ้น 8 สัปดาห รวม 24 กิจกรรม โดยมีจุดมุงหมายเพื่อสงเสริมทักษะ พื้นฐานทางคณิตศาสตร ดังนี้1. การจัดหมวดหมู2. การรูคาจํานวน 1 - 103. การเปรียบเทียบในเรื่องตอไปนี้ - จํานวน  ไดแก มาก – นอย เทากัน - ไมเทากัน - ปริมาณ ไดแก มาก – นอย หนัก – เบา - ขนาด   ไดแก เล็ก กลาง ใหญ  สูง – ต่ำ สั้น – ยาว - รูปทรงเรขาคณิต ไดแก วงกลม สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม4. อนุกรม ลักษณะของกิจกรรมเปนกิจกรรมดนตรีที่เด็กไดลงปฏิบัติ โดยผสานกิจกรรมตางๆเขาดวยกันอยางผสมกลมกลืน ไดแก   - คําพูด ( Speech)
- การรองเพลง (Singing)
- ลีลาและการเคลื่อนไหว (Movement)
- การใชรางกายทําจังหวะ (The Use of Body in Percussion)
- การคิดแตงทํานองหรือทาทางแบบทันทีทันใด (Improvisation)
         ซึ่งการจัดประสบการณดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค สามารถบูรณาการสาระการเรียนรูในดาน ตางๆผสมผสานเขาไปในกิจกรรมทั้ง 5   ดังกลาว การวิจัยครั้งนี้ตองการศึกษาความสัมพันธของการจัด ประสบการณดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค สัมพันธกับทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร ในการวาง แผนการจัดกิจกรรมแตละครั้งจึงตองมีการบูรณาการเนื้อหาสาระทางดานคณิตศาสตรกับกิจกรรมดนตรีเพื่อสงเสริมทักษะพื้นฐานคณิตศาสตรอยางสัมพันธกัน  เพื่อใหการจัดกิจกรรมดังกลาว บรรลุตามวัตถุประสงค ผูดําเนินการควรมีพื้นฐานความเขาใจ ในเรื่องพัฒนาการเด็ก จิตวิทยาพัฒนาการ ดนตรี ควรเปนผูที่มีความละเอียด รอบคอบ ชางสังเกต ใจ กวางที่จะใหโอกาสเด็กไดแสดงความคิดเห็น แสดงความสามารถ ตลอดจนมีความเชื่อมั่นในศักยภาพ ของเด็กเชื่อวาดนตรีพัฒนาเด็กๆไดและที่สําคัญ คือ การคํานึงถึงความแตกตางระหวางบุคคลนอกจากนั้นทุกครั้งกอนที่จะจัดประสบการณกิจกรรมดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรค ในแตละ ครั้ง ผูดําเนินการควรมีการตระเตรียมความพรอมทั้งในดานของสถานที่ บรรยากาศ ตลอดจนสื่อ อุปกรณที่หลากหลาย เครื่องดนตรีชนิดตางๆที่สอดคลองกับเนื้อหาของกิจกรรม ทั้งนี้เพื่อใหการดําเนิน กิจกรรมเปนไปอยางราบรื่น และบรรลุตามจุดประสงคที่ตั้งไวออรฟเนนใหเด็กไดสัมผัสและมีปฏิสัมพันธกับสื่อมากที่สุด โดยเริ่มจากสื่อที่ใกลตัวขยายสูสื่อที่ ไกลออกไป ดังนั้น สื่อของออรฟจึงเริ่มจากรางกายของเด็กเอง ไปจนถึงสื่อสําเร็จรูปตางๆ เชน เครื่อง ดนตรี เพลง เพลงที่ออรฟใชในการจัดประสบการณดนตรีแนวออรฟชูคเวิรคนี้มีที่มาหลากหลาย ทั้งจาก เพลงที่ออรฟแตงเอง เพลงที่เด็กแตงขึ้น และเพลงจากนักแตงเพลงทานอื่น ที่สอดคลองกับหลักการของ ออรฟ เนื่องจากเพลงที่ออรฟแตงเองมีไมมากนักและวัตถุประสงคหลักของการเขียนเพลงของออรฟ คือ แตงเพียงเพื่อเปนแบบ (models) เพื่อการ improvisation สวนประกอบที่ออรฟใชแตงเพลงสําหรับเด็ก คือ 1) pentatonic mode (โนต 5ตัว ซึ่งมีความสัมพันธของเสียง โด เร มี ซอ ลา)   2) ostinato patterns และ borduns (แบบแผนของตัวโนตซ้ําๆที่เดินอยูตลอดทั้งเพลง) ซึ่งออรฟตั้งใจใหเด็กคิดขึ้นมาเอง เชน เพลง Day Is New Over ซึ่งเปนเพลงที่มีแบบแผนของเพลงชัดเจน บรรเลงงาย มีทํานองและเนื้อรอง แบงออกเปนทอนๆอยางแนนอน มีทอนลอและทอนรับ ซึ่งงายตอการเลียนแบบเพื่อนําไปคิดแตงทํานอง ตอดวยตนเอง  ดังนั้น ในการจัดประสบการณดนตรีตามแนวออรฟชูคเวิรคนั้น สื่อจึงมีความหลากหลายและมี ความหมายเฉพาะตัว ทั้งสื่อที่ใกลตัว สิ่งที่ประดิษฐเอง และสื่อสําเร็จรูป ผูดําเนินการวิจัยจึงจําเปนตอง ศึกษาและเรียนรู วิธีการใช เปาหมายของสื่อแตละชนิด เพื่อนํามาใชใหสอดคลองกับกิจกรรมเพื่อพัฒนา ผูเรียนใหบรรลุตามเปาหมายที่วางไว้ ผลการวิจัยพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์ทางดนตรีตามแนวออร์ฟชูคเวิร์คมีทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ ได้แก่ ด้านการจัดหมวดหมู่ ด้านการรู้ค่าจำนวน ด้านการเปรียบเทียบ ด้านอนุกรม

วิจัยเรื่อง ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร ของ ศุภนันท์ พลายแดง
ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี 2553

        การวิจัยเรื่อง ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการ
ประกอบอาหาร มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร

กลุ่มตัวอย่าง
         กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นเด็กปฐมวัยชาย - หญิง อายุระหว่าง 3-4 ปี
ที่กา ลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นอนุบาลปี ที่ 1 ในภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2553 ของโรงเรียนมิตรภาพ
ที่ 34 อา เภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี จา นวน 15 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการคัดเลือกจากเด็กที่มี
ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ค่อนข้างต่า จากแบบวัดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น

เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย
1. แผนการจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร จำนวน 18 แผน
2. แบบวัดทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ จำนวน 20 ข้อ

ระยะเวลาในการทดลอง
        การทดลองครั้งนี้กระทำ ในภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2553 ใช้เวลาในการทดลอง
6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน ๆ ละ 30 นาที

ตัวแปรที่ศึกษา
1 ตัวแปรต้น ได้แก่ การจัดกิจกรรมการประกอบอาหาร
2 ตัวแปรตาม ได้แก่ ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์

กรอบแนวคิดในการวิจัย
ตัวแปรต้น
     - กิจกรรมการประกอบอาหาร
ตัวแปรตาม
     ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย
1. การเปรียบเทียบ
2. การจับคู่
3. การนับจำนวน

สรุปผลการวิจัย
        เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารก่อนและหลังการทดลอง
มีทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์โดยรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่
ระดับ .01

แผนการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารเพื่อส่งเสริมทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย

สาระการเรียนรู้ อาหารดีมีประโยชน์ เรื่อง น้าส้มคั้น

สัปดาห์ที่ 2 วันที่ 1 สอนวัน พุธ ที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 เวลา 30 นาที

สาระสำคัญ
          การเรียนคณิตศาสตร์ เด็กควรจะได้มีประสบการณ์เกี่ยวกับกับเปรียบเทียบ เรียงลำดับ
การวัด การจับคู่หนึ่งต่อหนึ่ง การนับก่อนที่จะเรียนเรื่องตัวเลข และวิธีคิดคำนวณ ซึ่งการจัด
กิจกรรมการประกอบอาหารในครั้งนี้นำเอาผลไม้ที่เด็กๆรู้จัก คือส้ม มาใช้ในการจัดกิจกรรมซึ่ง
นอกจากเด็กๆ จะๆได้รับคุณค่าจากสารอาหารแล้ว ยังสามารถเกิดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์ใน
เรื่องของการเปรียบเทียบ อันเปรียบเสมือนบันไดขั้นต้น ซึ่งช่วยเตรียมตัวให้พร้อมที่จะก้าวไปสู่
ประสบการณ์พื้นฐานต่อไป
จุดประสงค์การเรียนรู้
1. เพื่อให้เด็กสามารถเปรียบเทียบปริมาณของน้า ส้มที่แตกต่างกันได้
สาระการเรียนรู้
1. สาระการเรียนรู้
- การปฏิบัติตนในการประกอบอาหาร
2. กิจกรรมสำคัญ
- การประกอบอาหาร และการทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น
เนื้อหา
1. ประโยชน์ของส้ม
2. ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์การเปรียบเทียบ
ขั้นตอนการดำเนินกิจกรรม
ขั้นนำ
1. ครูให้เด็กทุกคนปิดตา และให้ชิมสิ่งที่ครูเตรียมไว้ในจานบนโต๊ะที่ละคน หลังจาก
ชิมครบทุกคนแล้ว ครูถามว่าคืออะไร เด็กช่วยกันตอบ ครูหยิบบัตรภาพและบัตรคำเฉลยส้ม
2. ครูและนักเรียนร่วมกันสนทนาถึงประโยชน์ของส้ม โดยใช้คำถามดังนี้
    2.1 เด็ก ๆ คิดว่าส้มมีประโยชน์ อย่างไรบ้าง
    2.2 ครูหยิบผลส้มออกมาใส่ตะกร้าให้เด็ก ๆ ช่วยนับจำนวนผลส้ม ทั้งหมดและถามว่ามีกี่ผล และส้มนอกจากจะรับประทานได้แล้วยังสามารถเอาไปทำอะไรได้บ้าง
3. เด็กและครูร่วมกันสนทนาถึงการนำส้มมาทำน้ำส้มคั้น ครูนำวัสดุ อุปกรณ์ต่าง ๆให้เด็กได้รู้จักและสัมผัสกันทั่ว
4. ครูและเด็กร่วมกันทบทวนข้อตกลงร่วมกันในการปฏิบัติกิจกรรมประกอบอาหาร
การทำน้ำส้มคั้น เช่นมีข้อตกลงดังนี้
    4.1 เด็ก ๆ ต้องรู้จักอดทนรอคอย และมีระเบียบวินัย
    4.2 ไม่พูดคุยเสียงดัง ในระหว่างทำกิจกรรม
    4.3 ไม่ทำวัสดุ อุปกรณ์ เสียหาย และหลังจากปฏิบัติกิจกรรมเสร็จต้องช่วยกันเก็บ
    4.4 ต้องเคารพกฎกติกาในการประกอบอาหารโดยทำอย่างระมัดระวัง และช่วยเหลือกันและกัน
ขั้นดำเนินการ
1. เด็ก ๆ เข้าแถวรอรับอุปกรณ์ วัสดุ ต่าง ๆ ที่ใช้ในการทำน้ำส้มคั้น
2. ครูแบ่งเด็กเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 จะเตรียมส้มและคั้น กลุ่มที่ 2 จะรับไปปรุงแต่งรสและแจกจ่ายเพื่อนๆ เพื่อชิม โดยครูคอยให้คำแนะนา ชี้แนะ
3. เมื่อได้น้ำส้มมาแล้ว ครูเตรียมแก้วใสที่มีรูปทรงเดียวกันมาทั้งหมด 6 ใบ แล้วรินน้ำส้มใส่ในแก้ว ซึ่งจะใส่ในปริมาณที่เท่ากันเป็นคู่ ๆ จากนั้นวางสลับกัน ติดหมายเลข 1-6 ที่แก้ว
ครูให้ตัวแทนกลุ่มทั้งสองกลุ่มออกมา จับคู่แก้วที่มีปริมาณน้า ส้มเท่ากัน ทีละกลุ่ม ให้เด็กที่เหลือ
ช่วยกันเป็นกรรมการและปรบมือชื่นชมกลุ่มที่ทำได้ถูกต้อง
4. หลังจากทำกิจกรรมเสร็จเด็ก ๆ ร่วมกันเก็บอุปกรณ์ และร่วมกันทำความสะอาด
บริเวณที่ทำกิจกรรม
ขั้นสรุป
1. ครู และเด็กร่วมกันสรุปถึงประโยชน์ของน้ำส้มคั้น
2. ครูกล่าวชื่นชมและให้กำลังใจเด็กแต่ละคนที่มีระเบียบวินัยในตนเอง
สื่อการเรียนรู้
1. ภาพส้ม
2. บัตรคำ ส้ม ป้ายตัวเลข 1-6
3. ผลส้ม
4. แก้วใส 6 ใบ และ อุปกรณ์ ส่วนผสมในการทา น้ำส้มคั้น
การวัดและการประเมินผล
1. วิธีการวัด / สิ่งที่วัด
1.1 สังเกตการสนทนา และการตอบคำถาม
1.2 แบบวัดทักษะทางคณิตศาสตร์ ระหว่างปฏิบัติกิจกรรมการประกอบอาหาร
2. เกณฑ์การวัดผล
1 หมายถึง เด็กสามารถตอบคา ถามได้
0 หมายถึง เด็กไม่สามารถตอบคา ถามได้

3. กระบวนการสรุปองค์ความรู้

ทักษะ

1. ทักษะการคิด
2. ทักษะการออกแบบ
3. ทักษะการลงมือปฎิบัติงาน
4. ทักษะการพูดนำเสนอวิจัย
5. ทักษะการฟังการนำเสนอ
6. ทักษะการใช้เทคโนโลยี

การนำไปประยุกต์ใช้

1. จากการทำกิจกรรมต่อไม้ลูกชิ้น สามารถนำไปจัดกิจกรรมให้กับเด็กอนุบาลได้  โดยให้เด็กได้ลงมือทำและเกิดกระบวนการคิดด้วยตัวเด็กเอง ครูไม่ควรไปปิดกั้นความคิดเด็ก
2. สามารถนำการต่อไม้ลูกชิ้นไปต่อยอดในการทำกิจกรรมเกี่ยวกับคณิตศาสตร์แบบอื่นได้ เช่นการนับ การจับคู่ การเปรียบเทียบ เป็นต้น

เทคนิคการสอนของอาจารย์

1. ให้ความรู้ด้วยกิจกรรม
2. เปิดโอกาสให้นักศึกษาแสดงความคิดเห็น คิดอย่างมีเหตุผล
3. บรรยายความรู้เกี่ยวกับคณิตศาสตร์
4. สอดแทรกเรื่องคุณธรรม
5. ให้นักศึกษานำเสนอข้อมูล

ประเมินครูผู้สอน

    อาจารย์มีความตั้งใจในการสอน  มีเทคนิคการสอนที่หลากหลาย เปิดโอกาสให้นักศึกษาได้แสดงความคิดเห็นและไม่ปิดกั้นความคิดของนักศึกษา ให้คำแนะนำที่ดี ให้โอกาสให้นักศึกษาได้แก้ไขข้อผิดพลาด มีการสอดแทรกคุณธรรมให้นักศึกษาพึงประพฤติปฏิบัติ

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 6

วันพุธ ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2559

บรรยากาศการเรียน

        

                 บรรยากาศการเรียนในวันนี้ค่อนข้างเย็นสบาย อากาศหนาว อาจารย์และนักศึกษามาพร้อมกันตรงเวลา ช่วงแรกอาจารย์เปิดวิดีโอให้ดูแล้วรีบลงไปร่วมงานวิชาการแล้วกลับขึ้นมาสอนตามปกติ บรรยากาศในการเรียนสนุกสนานเหมือนเคย

สาระ

1. วีดีโอการเรียนรู้

http://www.thaiteachers.tv/vdo2.php?id=777

สิ่งที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์

1. การเขียนชาร์ต คือ การมีตัวเลขกำกับลำดับข้อ

2. การใช้เงินซือเห็ด

3. การวัดขนาดในการทำบ้านเห็ดยักษ์

4. รู้รูปทรงของเห็ด

2. กิจกรรมการเรียนรู้

         ครูแจกกระดาษให้นักศึกษาคนละ 1 แผ่นแล้วตีตารางออกเป็น 10 ช่อง 2 แถว ตารางที่ 2 ตีตาราง 10 ช่อง 3 แถว กว้าง 1 เซน ยาว 1 เซน เท่าๆกัน

จากตารางที่ 1 ครูให้นักศึกษาลองแรเงาตาราง 2 ช่องที่ติดกัน โดยแรเงารูปแบบไหนก็ได้ จะเป็นแนวยาว แนวตรง แนวเฉียง ก็ได้

จากตารางที่ 2 ครูให้นักศึกษาแรเงาตาราง 3 ช่องที่ติดกัน โดยแรเงารูปแบบไหนก็ได้ จะเป็นแนวยาว แนวตรง แนวเฉียง ก็ได้ และครูยังบอกอีกว่านักศึกษาสามารถต่อเติมตารางให้มากกว่า 10 ช่องก็ได้ เพื่อจะได้แรเงาตาราง 3 ช่อง ได้หลากหลายรูปแบบ

       การจัดกิจกรรมควรดูความสามารถหรือพัฒนาการเด็ก ว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง และวิธีการเรียนรู้ของเด็ก คือ เด็กเรียนรู้จากการลงมือทำโดยใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 *ครูย้ำสิ่งนี้ให้นักศึกษาคำนึงถึงเสมอ

       จากกิจกรรมตาราง หากนำไปจัดกิจกรรมกับเด็กอนุบาล ครูอาจจะให้เด็กลองต่อบล็อกก่อนเพื่อให้เด็กได้มองเห็นภาพ แล้วค่อยนำมาระบายในตารางในกระดาษ    *การออกแบบตาราง การต่อเติม คือ การคิดหาวิธีที่จะต้องทำให้ได้มากกว่าที่มีอยู่ ไม่ใช่มีแค่นั้นก็หยุดเพียงแค่นั้น เราต้องเสริมต่อเติมใ้เพิ่มขึ้นไปให้ได้

3. นำเสนอ

บทความ เรื่อง เลขคณิตคิดสนุก แนะนำพ่อแม่สอนลูกๆจากกิจกรรมในบ้าน

จากสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
โดยอาจารย์สุรัชน์ อินทสังข์ จากภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
        อ.สุรัชน์ กล่าวว่า เด็กไทยคิดคำนวณเลขเก่ง แต่ถ้ายังขาดการให้เหตุผล ซึ่งเรื่องนี้พ่อแม่ผู้ปกครองมีส่วนสำคัญ ที่จะช่วยให้เด็กฝึกคิดหาเหตุผลได้ โดยการชวนลูกคุย และหมั่นตั้งคำถาม ให้เด็กได้ฝึกคิด ส่วนคำตอบจะผิดหรือถูกยังไม่ใช่เรื่องสำคัญ คณิตศาสตร์ซ่อนอยู่ในหลายๆ ที่ ในชีวิตประจำวันของเรา เช่น หนังสือพิมพ์ ในห้องครัว ในสวน สนามเด็กเล่น เป็นต้น เมื่อผู้ปกครองพบเห็นอะไร ก็สามารถเก็บประเด็นแล้วนำมาพูดคุยกับลูกหลานได้ หรือหากิจกรรมสนุกมาทำร่วมกันในครอบครัวและให้เด็กมีส่วนร่วมด้วย เช่น เล่นเกมทางคณิตศาสตร์ เข้าครัวทำอาหาร เป็นต้น ตัวอย่างกิจกรรม เช่น ให้พ่อแแม่และเด็กทำเยลลีด้วยกัน เด็กก็จะได้เรียนรู้เรื่องทักษะการชั่ง การตวง การวัด  หรือชักชวนลูกไปจ่ายตลาดด้วยกัน เด็กๆ ก็จะได้ฝึกวางแผนว่าจะต้องซื้ออะไรบ้าง ในปริมาณเท่าไหร่ และปริมาณเท่านี้คิดเป็นเงินจำนวนเท่าไหร่ เป็นการให้เด็กได้ฝึกคำนวณเลข เมื่อเด็กเล่นอยู่ในสวนที่มีดอกไม้ ก็อาจเรียนรู้คณิตศาสตร์จากการนับกลีบดอกไม้แต่ละชนิด เช่น ดอกเข็มที่ส่วนใหญ่มี 4 กลีบ แต่จะมีบางดอกที่มี 5 กลีบ หรือ 6 กลีบ ก็หยิบยกเอามาคิดเรื่องสถิติก็ได้ว่าจะมีโอกาสพบดอก 5-6 กลีบ ได้อย่างไรบ้าง อีกกิจกรรมหนึ่งที่น่าสนใจมากคือ การประดิษฐ์กล่องของขวัญ การทำกล่องก็จะต้องมีการวัดสัดส่วน วัดมุม เพื่อให้ได้ขนาดกล่องตามที่ต้องการ   นอกจากนี้ อ.สุรัชน์ ยังได้แนะนำเกมสนุกๆ ที่พ่อแม่สามารถนำไปเล่นกับเด็ก เพื่อช่วยฝึกทักษะทางคณิตศาสตร์ของลูกเพิ่มเติมจากที่โรงเรียนได้ไม่ยาก เช่น เกมทายตัวเลข เกมนับตัวเลข เกมโยนเหรียญ เกมทอยลูกเต๋า  การเล่นเกมจะทำให้เด็กชอบได้ง่าย เพราะมีการแข่งขันเข้ามาเกี่ยวด้วย การทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกันที่บ้าน เป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ของคนในครอบครัว ซึ่งกิจกรรมทางคณิตศาสตร์ก็เป็นส่วนหนึ่งที่น่าสนใจ
สรุป 
  "การส่งเสริมทักษะคณิตศาสตร์ให้เด็กจากที่บ้าน ยังเป็นการสร้างทัศนคติที่ดีต่อคณิตศาสตร์ด้วย ทำให้เห็นว่าเป็นเรื่องทั่วไปที่มีอยู่ในชีวิตประจำวัน และนำมาเล่นสนุกกันได้ ไม่ใช่เรื่องวิชาการเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ซึ่งก็จะทำให้เด็กสนใจและรู้สึกอยากเรียนคณิตศาสตร์มากขึ้น" 

วิดีโอ เรื่อง ลูกเต๋ากับการเรียนรู้

ของครู นิตยา ถาชัย ครูประจำชั้นอนุบาล 2 โรงเรียนบ้านยางขาม นำความคิดนี้มาจากโทรทัศน์ครูและนำมาประยุกต์ใช้ในการสอน โดยหลักการของครูคือ การใช้ลูกเต๋าเพื่อเป็นสื่อใสการเรียนรู้ของเด็กและนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ ซึ่งในของจะสาธิตการสอนได้ 2 อย่างคือ 1 เรื่องจำนวนคู่-จำนวนคี่ โดยครูให้เด็กแต่ล่ะคนโยนลูกเต๋าและให้เด็กนับจำนวนบนลูกเต๋าว่ามีจำนวนเท่าใดและนำไปเขียนบนกระดานโดยบนกระดานจะมีตารางซึ่งแบ่งเป็น 2 ฝั่ง คือ ฝั่งของจำนวนคู่และจำนวนคี่เมื่อเด็กโยนเสร็จแล้วครูก็จะถามเด็กว่านี่คือเลขอะไรและเป็นจำนวนคู่หรือจำนวนคี่ เรื่องที่ 2 คือเรื่องการบวกเลขอย่างง่ายโดยการใช้ลูกเต๋า 2 ลูกพร้อมกันและให้เด็กนับจำนวนว่าแต่ล่ะลูกมีจำนวนเท่าใด และนำมาบวกกันจากนั้นครูและเด็กก็ร่วมกันแต่งโจทย์ปัญหาอย่างง่ายขึ้นมา เช่น แม่มีแมวอยู่ 3 ตัว พ่อซื้อมาอีก 4 ตัว ตอนนี้แม่มีแมวทั้งหมดกี่ตัว
ซึ่งวีดิโอนี้จะสรุปได้ว่า เด็กจะได้รับความรู้จากสื่ออุปกรณ์ที่ครูเตรียมมาให้ได้อย่างเห็นภาพและเข้าใจง่ายมากขึ้นและกิจกรรมในครั้งนี้บังให้ทั้งความรู้ความสนุกสนาน รวมไปถึงสร้างความแข็งแรงในด้านกล้ามเนื้อมัดใหญ่กล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็กอีกด้วย ถือว่าเป็นกิจกรรมที่ดีและมีประโยชน์มาก

วิจัย *ในสัปดาห์นี้ต้องแก้ไขแล้วมานำเสนออาทิตย์หน้า

ทักษะ

1. ทักษะการออกแบบตาราง
2. ทักษะกระบวนการคิดการต่อเติมตาราง
3. ทักษะการดูวิดีโอ 
4. ทักษะการใช้เทคโนโลยี
5. ทักษะการฟังการนำเสนอ

การนำไปประยุกต์ใช้

1. จากกิจกรรมตาราง หากนำไปจัดกิจกรรมกับเด็กอนุบาล ครูอาจจะให้เด็กลองต่อบล็อกก่อนเพื่อให้เด็กได้มองเห็นภาพ แล้วค่อยนำมาระบายในตารางในกระดาษ    *การออกแบบตาราง การต่อเติม คือ การคิดหาวิธีที่จะต้องทำให้ได้มากกว่าที่มีอยู่ ไม่ใช่มีแค่นั้นก็หยุดเพียงแค่นั้น เราต้องเสริมต่อเติมใ้เพิ่มขึ้นไปให้ได้
2. การดูวิดีโอ Project approach โทรทัศน์ครู สามารถนำกิจกรรมไปจัดประสบการณ์ให้กับเด็กได้

เทคนิคการสอนของอาจารย์

1. บรรยายเนื้อหาทางคณิตศาสตร์
2. ให้นักศึกษาเรียนรู้จากวิดีโอ
3. เปิดโอกาสให้นักศึกษาแสดงความคิดเห็น คิดอย่างมีเหตุผล
4. ให้ทำกิจกรรมตาราง
5. สอดแทรกเรื่องคุณธรรม
6. ให้นักศึกษานำเสนอข้อมูล

ประเมินครูผู้สอน

    อาจารย์มีความตั้งใจในการสอน เข้าสอนตรงเวลา มีเทนนิคการสอนที่หลากหลาย เปิดโอกาสให้นักศึกษาได้แสดงความคิดเห็นและเป็นประชาธิปไตยเสมอ นึกถึงนักศึกษาเป็นสำคัญ มีการสอดแทรกคุณธรรมให้นักศึกษาพึงประพฤติปฏบัติ

   ป.ล. แอบเสียใจเล็กน้อยที่ไม่ได้นำเสนอวิจัยวันนี้ เนื่องจากเป็นวิจัยที่ผ่านมานานแล้ว ในปัจจุบันนี้มีการทำวิจัยใหม่ๆเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ออกมามาก อาจารย์จึงแนะนำให้ลองศึกษาวิจัยในปัจจุบันมานำเสนอให้เพื่อนๆได้ศึกษา จึงต้องกลับมาค้นคว้าใหม่แล้วนำเสนอในครั้งต่อไป ขอบคุณมากค่ะ ^^

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 5

วันพุธ ที่ 3 กุมภาพันธ์ 2559

บรรยากาศการเรียน

      

          บรรยากาศการเรียนวันนี้ อาจารย์และนักศึกษามาพร้อมกันตรงเวลา เริ่มต้นการเรียนด้วยความสนุกสนาน ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่เมื่อเรียนไปได้สักระยะก็เกิดปัญขึ้น คือ นักศึกษาคุยกับเสียงดังและไม่ฟังที่อาจารย์สอนทำให้อาจารย์ไม่มีสมาธิในการสอน 

สาระ

1. กิจกรรมการเรียนรู้

        อาจารย์ออกแบบตารางการตื่นนอนให้นักศึกษา แล้วให้นักศึกษาเอาป้ายชื่อไปแปะไว้ตามช่องที่นักศึกษาตื่นนอน คือ ก่อน 07.00 โมง  07.00  และ หลัง 07.00 โมง

           จากตารางข้างต้นคือสามารถปรับเปลี่ยนยืดหยุ่นการออกแบบตารางให้คุ้มค่าให้มากที่สุดเพื่อจะได้ใช้ได้หลายสถานการณ์ และการจัดกิจกรรมให้กับเด็กต้องดูวิธีการเรียนรู้ของเด็ก คือ เด็กต้องลงมือปฏิบัติ ดูพัฒนาการความสามารถของเด็กตามแต่ละช่วงวัย

จากตารางเด็กได้เรียนรู้เรื่อง

• รู้คำศัพท์ ก่อน หลัง
• นับบอกจำนวน
• ใช้เลขฮินดูอารบิกบอกจำนวน 4 ขวบใช้ภาพ 5 ขวบเขียนได้
• รู้พื้นฐานการบวก การลบ
• รู้การเปรียบเทียบจำนวนมากกว่า น้อยกว่า

2. นำเสนอ

*เนื่องจากการนำเสนอบทความ วิจัย และวิดีโอของเพื่อนวันนี้ต้องแก้ไขหมดและต้องมานำเสนอใหม่อาทิตย์หน้าจึงยังไม่มีเนื้อหามาลงบล็อก*

3. บทเรียน

เพลงคณิตศาสตร์

เพลงคณิตศาสตร์สามารถนำมาปรับเปลี่ยนยืดหยุ่นดัดแปลงให้สอดคล้องกับหน่วยที่เราสอนได้ เช่น

เพลง บวก ลบ

บ้านฉันมีแก้วน้ำสีใบ       ครูให้อีกสามใบนะเธอ

มารวมกันนับดีๆซิเออ       ดูซิเธอรวมกันได้เจ็ดใบ

บ้านฉันมีแก้วน้ำเจ็ดใบ    หายไปสามใบนะเธอ

ฉันหาแก้วแล้วไม่เจอ       ดูซิเออเหลือเพียงแค่สีใบ

เพลง บวก ลบ (ปรับเปลี่ยนแล้ว)

บ้านฉันมีหมวกสีใบ      ครูให้อีกสามใบนะเธอ

มารวมกันนับดีๆซิเออ     ดูซิเธอรวมกันได้เจ็ดใบ

บ้านฉันมีหมวกเจ็ดใบ    หายไปสามใบนะเธอ

ฉันหาหมวกแล้วไม่เจอ  ดูซิเออเหลือเพียงแค่สีใบ

ลักษณะหลักสูตรที่ดี 

มีความสมดุลในเรื่องต่อไปนี้
1.เน้นกระบวนการคิดและการพัฒนาความคิดรวบยอด 
2.เน้นการเรียนรู้ภาษาและการใช้ภาษาพูดที่สัมพันธ์กับกิจกรรมในชีวิตประจำวันไม่ใช่การท่องจำ
3.แนะนำคำศัพท์ใหม่ๆและสัญลักษณ์อย่างค่อยเป็นค่อยไป
4.ส่งเสริมให้เด็กเกิดความเชื่อมั๋นและค้นคว้าข้อมูลเพื่อให้ได้คำตอบ
5.ส่งเสริมให้เด็กเกิดการเรียนรู้สามารถบรรยายและค้นคว้าเพิ่มเติม
6.เน้นให้เด็กเกิดความคิดรวบยอดมีทักษะคณิตศาสตร์ไปพร้อมๆกัน
7.เปิดโอกาสให้เด็กได้ค้นคว้าสำรวจ ปฏิบัติ รู้จักตัดสินใจด้วยตนเอง

ทักษะ

1. ทักษะการออกแบบตารางเรียน
2. ทักษะกระบวนการคิด
3. ทักษะการเรียนรู้
4. ทักษะการแต่งเพลง
5. ทักษะการร้องเพลงคณิตศาสตร์
6. ทักษะการใช้เทคโนโลยี

การนำไปประยุกต์ใช้

- สามารถนำเทคนิคการออกแบบตารางการตื่นนอนปใช้กับเด็กได้ โดยเด็กจะได้เรียนรู้เรื่องคณิตศาสตร์ที่ บูรณาการกับชีวิตประจำวัน

- สามารถนำเพลงไปปรับเปลี่ยนคำร้อง ทำนอง ให้สอดคล้องกับเนื้อหาที่จัดกิจกรรมกับเด็กได้

- รู้วิธีการเรียนรู้ของเด็ก และนำปใช้โดยให้เด็กได้เรียนรู้โดยการลงมือทำ คือใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5

เทคนิคการสอนของอาจารย์

1. บรรยายเนื้อหาทางคณิตศาสตร์
2. เปิดโอกาสให้นักศึกษาแสดงความคิดเห็น คิดอย่างมีเหตุผล
3. ให้ทำกิจกรรมบนตาราง
4. สอดแทรกเรื่องคุณธรรม
5. ให้นักศึกษานำเสนอข้อมูล

ประเมินครูผู้สอน

    อาจารย์มีความตั้งใจในการสอน เข้าสอนตรงเวลา บรรยายเนื้อหาอย่างละเอียดเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้แสดงความคิดเห็นและเป็นประชาธิปไตยเสมอ มีการสอดแทรกคุณธรรมเรื่องการประหยัดในการออกแบบสื่อคุณธรรมความเป็นครู และมารยาทในการเรียนให้นักศึกษาพึงปฏิบัติอยู่เสมอ